Het Asch experiment: conformiteit en groepsdruk

Het Asch-experiment, onder leiding van Solomon Asch, was een beroemd groepsdruk experiment dat was ontworpen om te testen hoe we reageren op groepsdruk en conformiteit. Wordt de mening en de individualiteit van een proefpersoon beïnvloed door de mening van de groep? Bezwijken we massaal onder groepsdruk?

Wie is Solomon Asch?

Solomon Asch (1907-1996) was een baanbrekende sociaal psycholoog die misschien het best wordt herinnerd voor zijn onderzoek naar de psychologie van conformiteit.

Asch werd geboren in Warschau, maar emigreerde in 1920 op 13-jarige leeftijd naar de Verenigde Staten. Hij leerde de Engels taal door de werken van Charles Dickens te lezen. Uiteindelijk kreeg Asch in New York  zijn bachelordiploma in 1928. Hij ging vervolgens naar Columbia University, waar hij zijn masterdiploma haalde in 1930 en zijn PhD in 1932. Slim mannetje dus. 😉

Asch voerde een van de beroemdste laboratoriumexperimenten uit om conformiteit te onderzoeken in 1951. Hij onderzocht namelijk in welke mate groepsdruk, de sociale druk die je ervaart in het bijzijn van een heleboel mensen, een persoon kan beïnvloeden om zich te conformeren aan de mening van de groep.

Het experiment van Asch

Asch wilde zien of de echte deelnemer zich zou conformeren aan de meerderheid, zelfs wanneer het antwoord dat zij gaven duidelijk onjuist was.

De steekproef uit het onderzoek van Asch bestond uit 50 mannelijke studenten van het Swarthmore College in het prachtigeAmerika.

Asch gebruikte voor zijn groepsdruk experiment een beoordelingstaak, waarbij hij een voor een de proefpersonen in een kamer plaatste met zeven acteurs die in het complot zaten. Die acteurs hadden vooraf hun antwoorden met elkaar besproken. De proefpersoon dacht dat deze zeven acteurs ook gewoon deelnemers waren.

Het experiment was eenvoudig; elke proefpersoon werd op zijn beurt gevraagd een reeks vragen te beantwoorden. Elke persoon moest hardop zeggen welke lijn (A, B of C) even lang was als de getoonde lijn (X). Het was echt duidelijk te zien welke lijn het langst was. Simpel taakje zou je denken…

De deelnemers gaven verschillende antwoorden, eerst allemaal correct, om ervoor te zorgen dat de proefpersoon geen argwaan zou krijgen. Vervolgens gaven ze enkel de vooraf besproken onjuiste antwoorden.

Het resultaat?

Gemiddeld conformeerde de proefpersonen 32% van de vragen en ging mee met de mening van de groep. 74% van de proefpersonen conformeerde op ten minste één vraag en 26% van de deelnemers conformeerde nooit.

De meeste proefpersonen zeiden dat ze wel wisten dat hun antwoord fout was, maar ze gingen mee met de groep om erbij te horen of omdat ze dachten dat ze belachelijk zouden worden gemaakt.

Dit bevestigt dat proefpersonen conformeerden vanwege sociale beïnvloeding en de wens om erbij te horen.

Meer acteurs toevoegen maakte weinig verschil. Het Asch effect verzwakte bij groepen van meer dan zes of zeven personen.

Dus we bezwijken massaal onder groepsdruk?

Nou nee, niet helemaal.

Niet met dit experiment in ieder geval. 🙂

De resultaten van dit experiment kunnen niet worden gegeneraliseerd naar andere populaties. Asch gebruikte namelijk alleen een bevooroordeelde steekproef van 50 mannelijke studenten uit Amerika. Geen enkele vrouw nam deel.

Verder zou je kunnen oordelen dat het experiment van Asch een lage ecologische waarde heeft. De conformiteitstest van Asch is maar een lijnbeoordelingstaak. Het is een kunstmatige taak die niet echt relevant is voor het dagelijks leven.

Wat concluderen we uit dit experiment? Het gedrag en de verwachtingen van anderen bepalen hoe je dagelijks denkt en handelt, omdat wat je in een groep leert wat normaal is en van je wordt verwacht.

Tijd voor herhaalexperimenten

De Asch-experimenten zijn in de loop der jaren vele malen herhaald met studenten en niet-studenten, oud en jong, en in groepen van verschillende grootte en verschillende instellingen. De resultaten zijn consistent met het onderzoek van Asch: een derde tot de helft van de deelnemers gaf een onjuist antwoord in overeenstemming met de groep, wat de kracht van sociale invloeden aantoont.

Bij andere experimenten die hetzelfde testen, waarbij de proefpersonen de antwoorden anoniem konden opschrijven, waren er veel minder onjuiste antwoorden.

Het geeft dus wel meer inzicht in hoe volkomen normale mensen tot ongewoon gedrag kunnen worden gedwongen door iets simpels als groepsdruk.

En, bezwijk jij ook onder groepsdruk?

Bronnen
Asch, S. E. (1951). Effects of group pressure upon the modification and distortion of judgment. In H. Guetzkow (ed.) Groups, leadership and men. Pittsburgh, PA: Carnegie Press.